-
1 chwa|ła
f sgt 1. (cześć) glory- okryć się chwałą to cover oneself in a. with glory- okryty chwałą covered in glory- powód do chwały something to be proud of- głosić chwałę dawnych bohaterów to sing the praises of former heroes- śpiewać psalmy na bożą chwałę to sing psalms in praise of God- chwała poległym żołnierzom in memory of the fallen- chcieli nam pomóc i chwała im za to they wanted to help us and all credit to them for that2. (chluba) pride (kogoś/czegoś of sb/sth)- była chwałą swoich rodziców she was the pride of her parents- przynosić komuś chwałę to do sb credit, to do credit to sb- takie zachowanie wobec starszych nie przynosi ci chwały behaving like that towards your elders doesn’t do you any credit- □ chwała Boża the glory of God■ Bóg wziął a. powołał go/ją do swojej chwały książk. he/she has passed away a. gone to his/her final resting place książk.- Bóg powołał ją do swej chwały dwa lata temu she passed away two years ago- chwała Bogu glory a. praise be (to God)!; thank God! pot.- ku chwale Ojczyzny for King and Country- polegli na polu chwały książk., Wojsk. those who died on the field of battle książk., the glorious dead książk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chwa|ła
См. также в других словарях:
Bóg — 1. Bogiem a prawdą «mówiąc szczerze, w istocie, naprawdę»: Powróciłem na wakacje do Polski i tak skończyły się moje studia paryskie, które, Bogiem a prawdą, nigdy się nie zaczęły – bo nie wiem czy dwa razy przez cały pobyt pojawiłem się na tym… … Słownik frazeologiczny
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
chwała — 1. podn. Bóg kogoś wziął, wezwał, powołał, przyjął itp. do swojej chwały «ktoś umarł»: (...) ci, wreszcie, którym los pozwolił cudem ocalić życie i wrócić do kraju, niech modlą się do Boga, by przyjął ich kiedyś do swej chwały. T. Michałowska,… … Słownik frazeologiczny
ojciec — m II, DB. ojca, C. ojcu, W. ojcze; lm M. ojcowie, DB. ojców 1. «mężczyzna mający własne dziecko (dzieci) w stosunku do tego dziecka (lub ze względu na nie)» Czuły, kochający, troskliwy ojciec. Rodzony, własny ojciec. Wyrodny ojciec. Ojciec… … Słownik języka polskiego
co — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. D. czego, C. czemu, B. co, NMc. czym, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach o dowolny obiekt, zawiera skierowaną do słuchacza prośbę o wskazanie tego obiektu lub o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
chwała — ż IV, CMs. chwale, blm 1. «powszechne uznanie, cześć, sława» Wieczna, nieśmiertelna chwała. Dni chwały. Zrobić coś ku swojej, czyjejś chwale. Coś jest powodem, tytułem do chwały. ◊ Chwała Bogu «to bardzo dobrze; Bogu dzięki!» ◊ Ktoś okryty chwałą … Słownik języka polskiego
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego
w — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}w {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Hund — 1. A guate Hund ve laft se nit1 u2 an schlecht n is kua Schad. (Unterinnthal.) – Frommann, VI, 36, 63. 1) Verläuft sich nicht. 2) Und. 2. A klenst n Hund na hengt mer di grössten Prügel ou (an). (Franken.) – Frommann, VI, 317. 3. A muar Hüünjen a … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
König — 1. Ain Künig, der auff dem Stul sitzet, zu richten, zerströwet alles args mit seinen augen. – Agricola II, 262. 2. Ain Künig, der die Armen trewlich richtet, des Thron wirdt ewigklich bestehn. – Agricola II, 220. 3. Ain Künig richt das Land auff… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon